3 Σεπτέμβρη. Αναγέννηση ή ένα ακόμα μνημόσυνο;

 

3 Σεπτέμβρη ανήμερα και θα πάθουμε overdose  από ΠΑΣΟΚ και σήμερα. 

Και λέω και σήμερα γιατί τελευταία ειναι της μόδας το ΠΑΣΟΚ. 

Ειναι "της μόδας" οι μνήμες των αντικειμενικά Καλών ημερών "που ζήσαμε. 

Ομως τελικά τι είναι σήμερα αυτό το Κίνημα που άλλαξε της ζωή του συνόλου των ανθρώπων της χώρας; 

Είναι ένα συνεχές μνημόσυνο του τύπου

" διηγώντας τα να κλαις";

 Ίσως δυστυχώς να είναι αυτό πια. 

Και ευθύνη που επιτρέπεται να συμβαίνει αυτό, έχουμε όλοι όσοι δρούμε ενεργά στο κόμμα. 

Γιατί Πασοκ δεν είναι τα μπουζούκια, τα Porche Cayenne, και το δανειάκι για να πεταχτείς για καφέ στη Ρωμη... 

Για μένα ΠΑΣΟΚ είναι 

 η Φωνή της λογικής, η Πολιτική υπευθυνότητα, το Πατριωτικό κόμμα  που έχει σαν αρχές του την Εθνική Ανεξαρτησία τη Λαϊκή Κυριαρχία και την

Κοινωνική Απελευθέρωση. 

Λένε πολλοί " Να γύριζε πάλι στη κυβέρνηση η Πασοκαρα...",  θεωρώντας ότι θα τρώγαμε με χρυσά κουταλιά. Ξεχνούν όμως να υπολογίσουν τα σημερινά δεδομένα σε εθνικό, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο... 

Προφανώς και δεν θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, και όποιος το αφήνει να εννοείται είναι τουλάχιστον λαϊκιστης. Όμως σίγουρα θα υπήρχε μια πιο συνετή και αποτελεσματική διακυβέρνηση που ίσως μας επέτρεπε να δούμε πιο αισιόδοξα το μέλλον. 

Με ποιους; Με τους κλέφτες; Λένε πολλοί... Η άποψη μου είναι πως όσοι έπρεπε, είτε το πληρωσαν μέσω της δικαιοσύνης, είτε το ίδιο το πολιτικό σύστημα τους απέβαλλε... Δηλαδή με ποιους;  Υπάρχουν πάρα πολλά νέα "μυαλά" σε όλη τη χώρα, και από όλες τις κομματικές φατρίες που μπορούν να σηκώσουν με τις δυνατότητες και τις γνώσεις τους το φορτίο της χώρας μας. (προς αποφυγη παρεξηγησεως, δεν συμπεριλαμβάνω τον γράφοντα του κειμένου σε αυτούς). 

Με λίγα λόγια θέλω να πω, ότι είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας, και το αποτύπωμα μας στη χώρα. Όμως με βάση τις πολιτικές μας αρχές, επιβάλλεται να μπει τέλος στα ατελείωτα "μνημόσυνα", και στην επίκληση στο συναίσθημα, δε το έχουμε ανάγκη, υπάρχει το υλικό να έρθει ο κόσμος και πάλι κοντά μας. 

Επιβάλλεται όμως επικαιροποίηση. Ζούμε στο 2020. Από το 1974, έχουν περάσει 46 χρόνια, σχεδόν μισός ΑΙΩΝΑΣ. Άλλωστε αυτό είναι η πρόοδος την οποία θέλουμε να εκφράσουμε. 

Για να μας ακούσουν λοιπόν, πρέπει αυτά που λέμε να έχουν αντίκρυσμα στη σύγχρονη κοινωνία.. 

Μπορούμε, αρκεί να το θέλουμε!

Αν το θέλουμε πρέπει να απαντηθεί εμπράκτως από εμας, γιατί... Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. 

 Γιάννης Τζανογεώργης